جمعی از بانوان هنرمند همدانی عنوان کردند:

نمایشگاه‌های دائمی در حمایت از مشاغل خانگی، نیاز اصلی دیده شدن هنر

برندسازی مشکل اصلی صنایع دستی در همدان

سپهرپیام، گروه خبر - نگین موسیوند: نمایشگاه و فروشگاه عرضه محصولات فرهنگی و هنری مشاغل خانگی بانوان همدانی با حضور جمعی از هنردوستان و خانواده‌های هنرمند‌ شرکت کننده از 24 دی‌ماه در مجتمع شهید آوینی آغاز به کار کرده و تا 29 دی‌ماه میزبان علاقمندان در رشته‌های صنایع چوبی، شمع‌سازی، معرق چوبی، صنایع دستی، سراجی سنتی، تراش سنگ‌های قیمتی، خوشنویسی و نقاشی، حجم‌سازی، حجاب و عفاف، عروسک‌سازی، سفال و زیورآلات چوبی، نقاشی روی شیشه، محصولات ارگانیک و زیورآلات سنتی خواهد بود.

این نمایشگاه که به همت اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، اداره‌کل میراث فرهنگی و کانون اسلامی خواهران و با هدف حمایت از مشاغل خانگی بانوان برگزار شده اقدام مثبتی است که به شرط استمرار می‌تواند نتایج درخشان و پیامدهای مثبتی داشته باشد.

آنچه در ادامه می‌خوانید گفتگوی خبرنگار سپهر پیام با چند نفر از بانوان هنرمند شرکت کننده در این نمایشگاه است:

 مسئولان به دیده شدن این هنر کمک کنند

یک بانوی هنرمند با 12 سال سابقه فعالیت در زمینه نقاشی روی شیشه که با پیاده کردن نقش‌های بسیار زیبا ‌روی ظروف بلور و تثبیت آنها در کوره، این ظروف را قابل استفاده کرده بود، گفت: امکان طراحی روی سفال و کاشی نیز به همین شکل وجود دارد، اما من به خاطر زیبایی و جذابیت بیشتر این کار روی ظروف بلور پیاده‌ می‌کنم.

ملیحه شادمانی خاطرنشان کرد: این نمایشگاه فرصت‌‌ بسیار خوبی برای معرفی این حرفه و فروش محصولات ما بوده و امیدوارم مستمر و دائمی باشد.

وی تاکید کرد: من با شرکت در نمایشگاه‌ها هنرم را معرفی کرده و هنرجو جذب می‌کنم، ضمن اینکه با حضور در این نمایشگاه‌ها فرصت خوبی برای جذب مشتری و فروش تولیداتم ‌‌مهیا می‌شود.

این بانوی هنرمند در پایان با اشاره به علاقه خود به این حرفه و تلاش برای پیشرفت در این زمینه تصریح کرد: از مسئولین ذی‌ربط می‌خواهم که با حمایت و اختصاص وام‌های کم‌بهره موجب گسترش این حرفه و هنر زیبا در استان شوند تا هم شاهد رونق اشغتال باشیم و هم این هنر به تعالی برسد.

 متاسفانه با کمبود فضای آموزش مجسمه‌سازی در همدان مواجه‌ هستیم

معصومه عمرایی بانوی دیگری بود که با هنر حجم‌سازی و 10 سال سابقه ‌فعالیت در زمینه سفال، رزین، کار با خمیر گل چینی و گچ در این نمایشگاه حضور داشت، وی با اشاره به علاقه خود به هنر مجسمه‌سازی در زمان کودکی، گفت: در آن زمان بر حسب علاقه‌ای که داشتم با شکل دادن خمیر‌های ‌نان تمرین می‌کردم، در حال حاضر به صورت حرفه‌ای در این زمینه فعالیت دارم.

این بانوی پرتلاش و هنرمند با اشاره به هنر اصلی خود که نقش برجسته و مجسمه‌سازی در منزل است، گفت: در حال حاضر در زمینه‌های مجسمه‌سازی، سوخت‌نگار، نقش برجسته، سیاه قلم مشغول فعالیت هستم و سفارش‌های کاری من نیز بیشتر در این زمینه‌هاست.

عمرایی در ادامه با تشریح هنر سوخت‌نگاری اذعان کرد: در سوخت‌نگار از تخته سه لا استفاده می‌شود که از چوب‌های سفید برای زیبا‌تر شدن کار‌ها استفاده کرده و سپس با سمباده ریز یا سمباده نرم سطح صافی ایجاد می‌کنیم و طرح مورد نظر را روی تخته کپی کرده و با سوزاندن چوب به کمک هویه به صورت سایه روشن طرح‌های زیبایی خلق می‌کنیم.

این هنرمند حجم‌ساز در ادامه با ابراز تاسف از کمبود فضای آموزش مجسمه‌سازی در همدان، اظهار کرد: ‌من برای اخذ مدرک مجبور شدم به تهران مراجعه کنم در صورتی که اگر بتوانیم این هنر را معرفی کنیم هنر جدیدی را در استان عرضه کرده و می‌توانیم از این فرصت به نفع علاقمندان استفاده کنیم.

وی در پایان از مسئولین خواست ضمن حمایت از این هنر، مکانی جهت نمایش و فروش این آثار در نظر گرفته و ‌فضای آموزش و فروش را فراهم کنند.

 کارم را با راه‌‌اندازی کارگاه گسترش خواهم داد

آزاده غفاری بانوی هنرمند دیگری بود که در صنعت چوب و معرق‌کاری با 5 سال سابقه‌ کار به نمایشگاه آمده بود، وی گفت: من از طریق دوست صمیمی خود، استاد سمیه بخشیان با این هنر آشنا شدم و با کارآموزی و همکاری با او مهارت لازم را کسب کرده و شروع به راه‌اندازی کسب و کار خودم کردم.

این هنرمند معرق‌کار با اشاره به اخذ مدرک فنی و حرفه‌ای و مجوز صنایع دستی در زمان آموزش برای پیشبرد کار خود در محیط انفرادی، ابراز کرد: من از طریق نمایشگاه‌ها و اینستاگرام روی فروش محصولات کار کرده و پله پله درآمد خوبی از این طریق کسب کردم.

وی با اشاره به اینکه تمام کارهای من با رنگ طبیعی چوب است، بیان کرد: من هیچ‌‌گاه کارهایم را رنگ نمی‌کنم، فقط برای براق شدن و جلوه بیشتر از روغن جلا استفاده می‌کنم. این بانوی هنرمند با اشاره به مشکلات این حرفه و پخش شدن خاک اره در خانه، متذکر شد: تصمیم دارم در سال آینده با گرفتن وام از بخش صنایع دستی کارم را گسترش داده و کارگاهی افتتاح کنم که باعث آزار خانواده نباشم و به صورت جدی‌تر این حرفه را ادامه دهم.

وی با بیان اینکه بخشی از سختی کار نیز در برش زدن بعضی از چوب‌ها‌ست، گفت: با وجود همه سختی‌ها من به خاطر علاقه به این رشته و کسب رضایت و تشویق مشتری‌ها احساس لذت بخشی به این هنر دارم.

غفاری در پایان از مسئولین خواست تا با تخصیص وام و برپایی نمایشگاه‌های بیشتر‌ برای حمایت از این مشاغل، گام‌های موثرتری برای هنر بردارند.

 مردم از هنرهای دستی استقبال ‌کمی دارند و اجناس صنعتی و آماده را ترجیح می‌دهند‌

فاطمه احمدی آخرین نفری بود که با او به گفتگو نشستم، او دانش آموخته زبان‌شناسی بود‌ه و علت روی آوردنش به هنر‌ ساخت زیورآلات چوبی، راپیدا نکردن کار مرتبط با رشته تحصیلی خود عنوان کرد.

وی ‌بیان کرد: من به این هنر ‌علاقمندم، البته از ابتدا به نقاشی بسیار علاقه داشتم و درگذشته تابلوی رنگ روغن کار می‌کردم اما در حال حاضردر همین زمینه تمام کارهای روی چوب را با رنگ روغن کشیده‌ام.‌ احمدی با اشاره منحصر به فرد بودن کارهای خود، اضافه کرد: من همیشه سعی می‌کنم با الهامات خودم، کارها را طراحی کنم و هیچ نمونه کپی شده‌ای ندارم. سعی من این است که زیبایی‌های طبیعت را به شکل اصلی کار کنم.

وی با اشاره به سوابق کاری خود در زمینه سفال، چوب و رزین تصریح کرد: رزین کار بسیار زیبا، مدرن و گسترده‌ای است که با سنت قدیمی ما عجین شده است، چراکه ماده اصلی آن، صمغ درختان است که خداوند ‌آفریده و امروزه به عنوان رزین مورد استفاده قرار می‌گیرد. این بانوی هنرمند با اشاره به تنوع و زیبایی کار روی چوب، ابراز کرد: متأسفانه کار روی چوب نیازمند دستگاه‌ها و ابزار متنوع است که تهیه آن در وسع من نیست و این هم بخشی از محدودیتی است که با آن مواجه هستم.

احمدی در ادامه با بیان اینکه من با پشتکار خودم این هنر را فرا گرفته و آموزش خاصی ندیده‌ام، افزود: من کارم را با کمترین امکانات شروع کردم و امیدوارم با تلاش بیشتر به نقاط بهتری دست پیدا کنم.

این هنرمند رزین‌کار از جمله مشکلات این حرفه را نبود برند معتبر برای خرید رزین به عنوان مواد اولیه، بیان کرد و گفت: در صورتی که روی این هنر کار شود‌، یعنی وقت و سرمایه کافی به آن اختصاص داده شود، می‌تواند زمینه شغلی ظریف و مناسبی برای خانم‌ها فراهم کند.

وی در پایان ضمن تشکر از مسئولین برای برپایی این نمایشگاه‌، تاکید کرد: مردم از هنرهای دستی استقبال بسیار کمی دارند و اجناس صنعتی و آماده را ترجیح می‌دهند. با توجه به اقبال کم مخاطبین من حتی با حضور در فضای مجازی هم نتواستم فروش و درآمد خوبی کسب کنم و در این زمینه موفقیتی نداشتم، به همین دلیل از مسئولین می‌خواهم که با حمایت‌های خود و اختصاص نمایشگاه‌هایی با دسترسی بهتر از این مشاغل حمایت کنند.

گفتنی است بازدید میدانی از این نمایشگاه نشان می‌دهد بانوان همدانی تمام تلاش و توان خود را برای احیای هنر ایرانی و رونق اشتغال با این هنر به کار گرفته‌اند، حال باید مسئولان به مثابه نخ تسبیح عمل کرده و با احصای مشکلات و نیاز بانوان در عرصه هنر از آنان حمایت کنند. بی‌شک رشد هر جامعه‌ای در گرو توجه به هنر و فرهنگ آن جامعه خواهد بود. ضمن اینکه اگر زنان سردمدار این عرصه باشند که این مساله از نظر ظرافت و اثرگذاری چند برابر خواهد بود. این گوی و این میدان؛ حال نوبت مسئولان است.